Florencja – wszystkie smaki Toskanii

Florencja - stolica Toskanii – to miasto położone u stóp Apeninów w środkowej części Włoch. Zostało założone w 59 r. p.n.e. przez Juliusza Cezara i od początku istnienia miało być kolonią dla byłych żołnierzy. Jednakże, Florencja po dziś dzień kojarzona jest przede wszystkim ze wspaniałą sztuką renesansu oraz... fenomenalną kuchnią!

We Florencji, jak i w pozostałych miastach we Włoszech, przywiązuje się ogromną uwagę do jedzenia i rytuałów z nim związanych. Toskania wyróżnia się jednak zamiłowaniem do prostych, klasycznych dań, bardzo sycących i aromatycznych. Poniżej prezentujemy zestawienie najsłynniejszych, florenckich przysmaków!

Lampredotto – klasyczny street food

Najbardziej popularną i jednocześnie najstarszą uliczną przekąską we Florencji są... flaki w bułce!

Lampredotto to jedno z flagowych dań Florencji. Przyrządzane tradycyjnie z żołądków krowy, wolno gotowane w bulionie warzywnym, doprawione ziołami, następnie posiekane i serwowane w bułce. Do smaku podawane z ostrym lub zielonym sosem.

Antipasti

Antipasti, czyli przystawki, są podstawą kuchni włoskiej. Sałatka caprese, carpaccio czy bruschetta to jedne z wielu przystawek, od których Włosi zaczynają biesiadę.

Prostą, acz bardzo smaczną przekąską rodem z Florencji jest Crostini, czyli opiekane kromki toskańskiego chleba produkowanego bez soli, serwowane z różnymi dodatkami. Zazwyczaj są to wątróbki z kurczaka lub gęsi, czasem pomieszane z karczochami. Również klasyczną i pyszną antipasti są oliwki w ziołach m.in. w tymianku, bazylii, oregano.

Ribollita i Pappa al Pomodoro

Pyszne, bardzo sycące, warzywne zupy, z których słynie Toskania to Ribollita oraz Pappa al Pomodoro.

Ribollita to gęsta zupa fasolowa, z dodatkiem pomidorów, czerstwego pieczywa, twardego sera oraz kapusty. Świetnie rozgrzewa i doskonale zaspokaja głód. Jest pozycją obowiązkową we Florencji w sezonie jesienno – zimowym.

Pappa al Pomodoro to klasyczna zupa pomidorowa z dodatkiem czerstwego chleba i oliwy z oliwek. Pomidory do zupy wybierane są te najbardziej dojrzałe, pachnące, ogrzane ciepłymi promieniami słońca. Zupa jest gęsta, sycąca i bardzo aromatyczna.

Toskańskie sery

Z Toskanii wywodzą się fenomenalne, włoskie sery, wytwarzane co ważne – tradycyjnymi metodami i z receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Wytwarza się tu przede wszystkim sery z mleka owczego oraz koziego, z dodatkiem ziół, w specjalnych, glinianych naczyniach.

Jednym z flagowych produktów z tego rejonu jest ser Pecorino. Produkowany jest wyłącznie z pełnego mleka owczego. Początkowo, zanurzany jest w specjalnej marynacie przez co najmniej osiem godzin ( w przypadku serów miękkich) lub dwanaście godzin (przy produkcji serów twardych). Czas jego dojrzewania wynosi od dwudziestu dniu do czterech miesięcy. W czasie dojrzewania ser przechowywany jest w piwnicy, w temperaturze nie wyższej niż 10°C i konserwowany oliwą z oliwek. Jego kolor zmienia się w zależności od czasu dojrzewania - ser świeży jest biały, lekko słomkowy, natomiast ser dojrzały osiąga barwę żółtą. Toskańskie sery podaje się zawsze w towarzystwie lampki wina. Do sera miękkiego najlepsze są wina białe i lekkie, czerwone. Do serów dojrzałych bardziej odpowiednie będą mocniejsze wina czerwone takie jak Chianti, czy Rosso di Montalcino, a do serów sezonowanych ponad osiem miesięcy nawet Brunello di Montalcino.